سلام  بانو

سلام .

سلام  مهربانی

سلام  عشق

سلام  خوبی

می اید آن روزی  که  دنیای  تو  را  من  گام خوام  زد

در پیش پای مهربانی های آهنگی   دل انگیز

رسوا تر از  عشق  تو می بینم  همه رویای وهم انگیز

در پای  ان روزی  که  می گویند روزآشکاری است

عشق  بزرگم با  با  قدم های  خیال  انگیز  بسویم  گام می سازد  

آن روز  عشق  من به تو  چون  راز چشمانت  چو  کرت  اشک  جاری است !

آن روز که تبلی  السرائر در  وجودی  جاودانی است .

وقتی   که دستان  حریرت  چون   غزالی  می خرامیدند  کنار  رود  چشمانم

وقت قضاوت  را

قیام  من  در آن  لحظه

  که در  پای  عدالت با تو  محکومم

اینجا  به تهمت  مبتلا  /جرم فراموشم  تو را  من  یاد  می دارم ! من شرط را  بردم ؟ !

یادم نمی اید که در  پای کدامین  برد  من  ماندم ؟  . 

 انجا به  جرم  عاشقی  هر لحظه  مهر انگیز من  لرزیدم  اما

 ساکت و لی  مبهوت  درماندم .

 می آید  آن روزی  که هر چه  کفته بودم

در  این حریر  پیچش  معنی  و ایهام خیال انگیز

تفسیر  باز و روشنی  از  عشق یک مادر 

فرزند  خوب  نیک  دهری  با چنین  مهر  دل انگیز .

این عشق را هر روز  من  تقدیم  می دارم

در پای خوبانی  که هردم  خوب می دانند

عشق مرا یادم  تورا هرگز   فراموشی  ندارد .

این  شرط مهر انگیز  هرگز  بازی و  بردی  ندارد

عشقی  چنین  شایسته که   شرط و شروطی  هم  ندارد

 من باز هم بردم تو را ؟  کی ؟ با  این قمارم  نرد های زندگی را باخت  می دادم

اینجا  مثال  یک پری  من گیسوی پر آرزویم را  چنان بی مدعا بر   باد  می دادم .

دیگر  کدامین   برد ؟  شرطی  برای  این قمار با تورا کی  یاد می دارم ؟

 من دوستت دارم  خداوندا / تو را  همواره من در یاد می دارم

در خاطرم  عشقی است  که در  اعماق پنهانی  ترین رویا  و   روح  توست

با من  بگو من هم چنان عشق تو هستم ؟ . می پذیرم  بیش از اینها  سهم  خوب  توست .

چنگی است این قامت خمیده  را در اغوشم 

  اینک بگو  من  با  کدامین  تار  بنوازم .

من دوستت دارم  تو را / را /  در کدامین  گام بنوازم

یادم نمی آید   بگو  پای کدامین  برد  من  ماندم ؟

حوالی  رنگی  به رنگ  نارنجی

حدود  یکرگه از  سمت آبی  نیل

عتاب  روی  تو را  من  بجان خویشم  بس

در آروزی  قدم های  سرو  بالایی

قسم به حرمت  خوب  حریم  دستهای شفا

ببر بخاطر آن  شیوه ی  فریبایی

 قدم به  صحن  تمام  دو چشم  آهویی

که  می کشد  به دو چشمش  نگار  زیبایی

آن شب  در اسمان  خودم  می کشیدمت

انجا  هزار باره  تورا  می کشیدمت

من  یک بهانه ی قشنگ  بدستت  سپرده ام

زیرا تو را به نام  خدا می کشیدمت

دستان من  به سر انگشت های  خویش

تصویری از  حضور و  تو را  می کشیدمت

قدیس و اسمان و فرشته  ، خدا ، زمین

در خاطر  ملائکه  من  می کشیدمت

این  دل  گداخت  جان و هوس  رام  هم  نشد

من ماندم و نگار  سرکش و  هی می کشیدمت

 هر جا  بلای تو /  بر من  ستاره باد

آنجا که من  طواف تورا  می کشیدمت   

امروز  اسمان  به رنگ دلت  رنگ می شود

خونین تر ین  رگ  هفت رنگ می شود

دیگر  کدام  سبو سپردی  به آسمان

وقتی  که  خود خدا ست  که دل تنگ می شود

شرمم  از آن  که  من پر بهانه را

در دست های  ترد لبت تنگ  می شود

نام  تو  را که حلاوت  چشیده است

سنگی چنین  که  دلش تنک می شود

تقدیم  به  تمام  مهتاب  ها و ستاره ها

دلشوره هم قشنگ می شود این بار هم تورا

وقتی که دیدنت احساس می شود

با تو که می نشینم  و برخواست می شود 

انگار که فصل تازه ی درخواست می شود 

ای ساده همیشه ی تا انتها بیا

این جا ستاره ای شبیه به مهتاب می شود.

تقدیم  به  مهتاب  کوچولو

دلشوره هم قشنگ می شود این بار هم تورا

وقتی که دیدنت احساس می شود

با تو که می نشینم  و برخواست می شود 

انگار که فصل تازه ی درخواست می شود 

ای ساده همیشه ی تا انتها بیا

این جا ستاره ای شبیه به مهتاب می شود

 با  فرامینت  مسلمان   می  شدم

بیخود از  خود  در  حضورت  گم شدم

با خداوندت  در آغوش رها

من  کجا  پیدا ؟ همین جا گم شدم . 

می کشد ناز تو را  هفت آسمان

با ملائک  در سلوک آسمان

ای تبرک  در گهت را  آستان

گام  های  بی شمار  راستان

یک شبی  پاک و مقدس  بی بدیل

پای در پای رکابت  جبرئیل

ماه را خورشید را  سیاره را

با تو نامیده است  علیین  جلیل  

 سلام بر   ضامن آهو

آرزوی  ستاره آهویی است

که که در آغوش  خود  صدا کردی

ای سفیر  تمام  خوبی ها

من  فدایت  مرا  صدا کردی ؟