ای  آفتاب روشن  تمنایم

ای مهتاب  قشنگ آرزوهایم

و ای دریای بی انتهای  خروشان  التهابم

فرزند ساحلت را سیراب کن

ای زیباترین  پدیده پاک و مقدس  الهی

تو خود به من  بگو 

چگونه  ستایش  کنم تورا  که  فراتری از معنی

که تو والاتر از واژه ای

ای پاک ترین  تبسم  بهاری

و ای  قشنگترین  رخش  بهارینه

به من  بگو  هستی  معنی وجودیت در کدام  کتیبه ی ابدی  معنا  می شود

ای تصور بلورین  عشق

می خوانم تو را  که   زیباتر از بهار  جاویدی

بلندی  همچون  چکاد مغرور کوه 

 که صبحگاه  که  سپیده  دم می زند  از رایحه ی  دل انگیز  مرغ  سحری  که  تشت  طلای  آسمان  با  گونه ی  مغرورش  تجدید  میثاق  می کند 

موسیقی  لطیف صدای تو را  باز تمنا  دارم

هنگامی که ندا می دهی  بیا

و آن هنگام  آبشار  دل انگیز  مهر تو  یکباره در دلم  فرو میریزد

و من می گویم  مادر  و تو می خندی  برویم  ومن بوسه  خواهم  زد بر  دستهایت  ای زیباترین مهربانی

موسیقی لطیف  صدای تو را  باز تمنا دارم  برکلامی  بر گشوده  در  آبشار  مهربانی  صدایت  .  صدایم کن