و من  بسیار  دلتنگ  می شوم  به  خاطر  اصالت  بعضی از معانی

مجموعه ای  عظیم  که من  به اندازه  تمامی  وسعت  اندیشه ای  پاک اصالت  آنرا درک کرده ام

ومن  دلتنگ خواهم شد  به خاطر غربت  این معانی

مجموعه ای  بیابانی  که بدون  همراه  مانده است

ومن  بیابانی  خواهم  شد

و باز رمیده خواهم شد  از هجوم  درهم  و برهم  اندیشه های  زرد

و از هامون  افکار  نابسامان

و بایر  خواهم  شد  از هر اندیشه ی  پاک

و رمیده  خواهم  شد  اگر  نتوانم  اوجی  متعال را تجربه  کنم

چشمهایم  بیمار میشوند  و شکیبائی  ام را  از دست  خواهد  داد

و بدون  آنکه  بدانم  بیمار  خواهم شد .

و کلاف  آبی بهم  پیچیده ای که در دستان بی قرارم سپرده ام از هم باز  نمی شود

و من  باز دلتنگ  می شوم 

به خاطر آن لحظات  منحصر   به ماوراء

و بی قرار می شوم  به خاطر اصالت  بعضی  از معانی

و چشمهایم  بیمار  می شوند  و بدون آنکه  بدانم  بیمار  میشوم

و شکیبائی ام  را   از دست  خواهم  داد .

اگر  که نتوانم  اوجی  متعالی  را تجربه  کنم .