من  نگا سبز و آن شیدائی  مینائی ات را دوست می دارم

در نگاه  سبز تو آن شیوه ی  پنهانی ات را  دوست می دارم

گر چه  بین  ما وتو این فاصله اندازه ی  دریاست

من دل  طوفانی و دریائی ات را دوست می دارم

در سلوک  صحبت روحانی ات  مهتاب  بر من هاله می بندد

این همه آرام را من در حضور  بی قراری  دوست  می دارم

خوب  من  آخر شبی ما را به مهمانی  مهربانی ات  مهمان کن

من وصال دولت  بیداری ات را  دوست می دارم

نازنین آخر شبی آغوش  خود را باز  بگشا

در تمنای  وصالت  کودکی بارانی ام

من هاله ات  را دوست  می دارم .

السلام  علیک یا  صاحب  عصر