در سکوتی ملکوتی تو را می خوانم
و خدا می داند
من هماره به امید دعا می مانم
خدا می داند
در شهودی که مرا می پاید
من تقاضای تو را می خوانم
در سلوکی که گزیدم همه وقت
به تمنای شکیبایی تو می مانم
و