سلام حق  بر  محضر بزرگواری  که  جذبه ملکوتی  اش چون دم  عیسوی  روح  بخش است  و به  حرمت  نفس  سحر  خیزش  هر  همتی  که  طلب کند  مورد اجابت .

در محضر  پاکش  از  احوالات این روزهای  زمینیانی  میگویم  که از  فیض  خوبانی  از  سلاله  معصومین  محروم  شده  اند .

چونان  کبوتری  که بالهایش را  گرفته اند  و آسمانی  از  جهان  معنی در برابر  دیدگان مضطرب  و منتظرش  گشوده اند .

با  مریدی  زمینی  از  مرادی آسمانی  گفته اند .

صاحبان  تمایلات ز مینی  را  با  تعلقاتی  اسمانی آشنا  کرده  اند  تا هر چه  خواست  زمینی  است به  سوز  نهان  آسمانی  مبدل  شود .

آنگاه  جسم  زمینی  را  با آن  اوج متوالی  انفصالی   مقدر  ساخته  اند  بس  عظیم .

دستانم را  مانند  سبوی تهی  به آسمان  بی انتهای  معرفتش  گرفت ام  تا از  جام استجابت  رحمتش  پر سازد .

که  همواره  چنین  بود ه است  این  جسم  زمینی  تاب   فصلی  چنین  گزنده  و سرد  را بر  ساحت  مقدس  آن روح آسمانی  ندارد .

خوبانی  که  دلالت  زمینی  ها به  آرمانی آسمانی  هستند .

خداوندا  قسم  به  ربوبیت  پاکی  ذاتت  آنها  را  که  دوستشان داری   انها که پاک   صمیمی   بزرگوار    عظیم  و ملکوتی  هستند  را  در  پناه  ربوبیت  و لطف  بیکرانت  محافظت  فرما  و غبار  غربت را از   ساحت  وجودشان  بزدای

و حق را آشکار  فرما

آنچنان که  صبحی  در  پی  شب  طلوع  میکند .