به نام او که شبانگاهان را مایه آرامش و آسایش قرار داد . تا روان و تن بدان آرام گیرد .
و آنگاه که ذات ازلی تاریکی مطلق را بر پهنه گیتی فرا گسترد دستور کبریائی اش به روشنایی تقدیر فرمود تا آرام آرام از دل تاریکی بیرون خرامد
و در همه اینها نشانه هایی است برای آنانکه می اندیشند . در حالی که بندگان زمینی خفته اند سرزمن رویاهاشان آنها را به ضیافتی دیگر فرا می خواند .
و آنگاه که در پس پرده شب صبح روشن پدیدار می آید
برخی رویاهاشان به خاطر می اید .تا زندگی پس از مرگ بر ایشان تجلی یابد .
همچنانکه روز بر شب حضور می یابد .
.jpg)
