مشرق خیال تو  

دشنه  میزند  شبانه    خاطرمرا

همچو رهزنی  که  بسته بر نیام 

تیغ تیز  بر  هبوط خفته ی  خیال  

تاسحر به پاس مهربانی خجسته ات  

در رکاب آن   سروش خوب رستگاری ام

نازنین  به یاد  تو

من تمام  لحظه های  نا شکیب  را

یک دو گام مانده تا سحر

یک  نفس

می برم  به  خواب ناز  دلبر  ستاره ها

و سرزمین   تازه  می شود

مامن  خیال اسبهای  بالدار

و شاخدار

با حضور  جمعی از   فرشتگان

دست  مهربانی  نسیم

زلف بید را  شانه می زند

چه   شاعرانه می کشد  به رخ

ادعای  باد را

که  گستاخ  می وزد

و می زند  تشر

به  گیسوان  شب

و   دنباله ی  فرشته ی سهیل

کشیده   می شود 

به دامن

ستارگان   قصه ای  دراز 

و می کشد  ماه را  

بر   پیشانی   موجهای دور

پریشان و سهمگین 

ولی شتابشان  خم که می شود

  ساده  و صمیمی  سواحلند

  ای تصورات  بی بدیل  من

حوالی  خیال شرق من

با شرافتی  نظیر  عشق

دلپذیر و خواستنی

رستگار شوید

 مثل  موجهای  دور

بوقت  رستگاری افق

رستگار ترین  رستگار  شوید