در وسعت  شانه های  آستانه  بودن

تو آن نشانه ای

بر  پهنه حضور

آن گاه  که دستان  سبز  پیچکی 

حلقه ارادتی  می شود

بر  ساقه  سبز  قامتی

که

تکیه  گاهش  آفتاب است

بر  سایبانی  از  تبلور  و ایجاد

تبسم  معجزتی  در  رواق  انتظاری ملیح

ای حضورت  همیشه  گرم و پر  طنین

با من  بمان

در  سرزمین  احساسهای  خوب