ای نازنین

پائیز  رفته است

یک  فصل  سرد  هنوز 

باقی است 

تا بهار

اما 

بدان  نگار  من 

که زمستان 

نماندنی است

 در  فصل رویش  گلبرگهای سرخ

روئیدن  آن  یاسهای خوب

نزدیک  می شود

آیا به این  قسم

به  حرمت  یاسهای  پاک

به خاطر  آن همه  یاد های  خوب

مرا  صبر می کنی ؟

اما  من

ای نازنین  چون هر  سحر

در  پی  هر آمدن از  دنباله ی  شبی

نیاز های  معصومانه  قشنگ  تو را

باز همچنان

در وسعت  سکوت

سخت   صبر می کنم .