تویی آبی ترین پاسخ
ومن با لهجه نیلوفری آبی
میان برکه ی جاوید
بروی بستر خورشید
تمنای سوال هرشبانگاهم
و من همواره آرامم.
تمام آفرینش
راز خواهد گفت
حدود رنگ نارنجی
کنار ارغوانی های صحرایی
و آبی رنگ
که از سمت سکوت ماه می تابد
و تو آبی ترین پاسخ
به رنگ خوب دلخواه شفق
در دشتهای تفته می مانی
که با دستان من همواره در هر جا
به سمت آسمان جاری است .
و افسونی که می خوانی
و آهنگی که رود نیل می داند .
همیشه با خودم همراه خواهم کرد .